De tweede op komst, leuk! Een tweede is altijd makkelijker en doe je er even bij.
Ken je dat gevoel? Het gevoel dat je wel weet hoe het werkt?
Ik heb een les: Think again!
Over de praktische zaken hoef je je geen zorgen te maken. Flesjes maken, verschonen, badderen, al dat soort dingen. Appeltje eitje. Je draait je er je hand niet voor om. Nu vraag je je ook af waar je bij nummer 1 zo druk mee was. Weet je nog, dat je pas na de lunch gedoucht was!? En dan moest je nog lunchen!
Dat zal je niet meer gebeuren. Maar denk vooral niet dat je in opvoeden een expert bent door de komst van nummer 1. Nummer 2 kan/is waarschijnlijk een compleet ander exemplaar dan nummer 1. Je begint gewoon weer van voor af aan.
Als je vasthoudt aan wat de oudste prettig vond toen hij zo oud was of wat bij hem werkte, dan stap je keer op keer weer in dezelfde valkuilen als bij nummer 1. En daar word je doodmoe van.
Laat het los! Is mijn tip.
Laat het los en begin van voor af aan. Waar baby 1 graag in de box sliep met aldoor geruis, slaapt baby 2 graag in stilte in bed. Waar baby 1 altijd voldaan was, lijkt baby 2 nooit verzadigd. Waar baby 1 na 5 min huilen in slaap viel, krijst baby 2 20 min lang de hele buurt bij elkaar en dan nog slaapt hij niet.
Nummer 2 zal je verbazen, positief en negatief. Want het is nou eenmaal een geheel nieuw exemplaar, met zijn eigen wil en ontwikkeling en daar horen allerlei nieuwe fratsen bij.
Ik zie het als een uitdaging, niks is hetzelfde. Van manier van troosten, corrigeren, wensen, voorkeuren, smaken, manieren van emoties tonen tot belonen. Alles is weer nieuw. Ik leer elke dag weer bij. Ik ben in legio valkuilen gestapt en ben inmiddels beginner af. Maar expert na nummer 2?
Zeker wel!
In valkuilen 😉
Laat een reactie achter