Ik zou anderen de ogen kunnen uitsteken met mijn Pamela Anderson formaat borsten en mijn inmiddels weer redelijk normale buik door een foto te plaatsen. Toch doe ik het niet en daar heb ik een heel goede reden voor.

Een zwangerschap is iets bijzonders. Er groeit van niets tot iets een mensje met alles erop en eraan in jouw buik. Jouw hele lichaam past zich daarop aan. Het ene lichaam reageert net wat anders dan het andere, maar dat zijn details.

Bij iedere zwangere vrouw worden organen aan de kant gedrukt, borsten en buik groeien, hormonen gieren door je lijf, net als je bloed, je eten wordt via de navelstreng doorgegeven, je huid en haar veranderen. Kortom er gebeurt nogal wat.

De één vindt zwanger zijn heerlijk en de ander vindt het zwaar (lees: heeft het ook zwaar, het is namelijk echt niet voor iedereen feest, wel de baby, niet de bijkomende kwaaltjes). De één vindt het uitdijen prachtig en de ander herkent zichzelf niet meer.

We kijken uit of zien op tegen de bevalling en zijn enorm gelukkig als de baby gezond en wel op ons buik ligt.

En whoepie na de bevalling zijn we allemaal spontaan circa 3 à 4 kg kwijt! Het afvallen is gestart! Het lijkt voor sommigen wel een race.

Binnen een week wordt een foto gepost van de hoogzwangere buik met daarnaast de post zwangerschapsbuik. Maar enkel door degene die er weer strakker dan strak uitzien of door de enkeling die de realiteit graag wil delen als tegenhanger van “de direct weer strak lijven” met hun post zwangerschapsbuik die nog toont alsof ze 6 maanden in verwachting zijn, alleen dan slap en uitgewoond.

Ik doe er niet aan mee! Het is namelijk helemaal geen kunst. Want ook de strak in het pak lijven hebben heus die week niet staan sporten. Het is geen verdienste, het is een mazzeltje. Je hebt de bouw of niet. Dus lieve moeders onder elkaar:

1. Houd eens op met die prestatie drang om er asap weer strak uit te zien
2. Steek elkaar geen ogen uit met iets waar je geen invloed op hebt

Onthoud:

Zwanger zijn en baren, DAT is een “prestatie” en dat hebben moeders allemaal gedaan. Laat de buikfoto’ s achterwege, koester de kinderen en dat lichaam… dat komt wel. Een keer!