Die ene ochtend.

We ontmoeten elkaar bij toeval.
In de wachtkamer. Als ik aankom, zit u er al. Eén bank is voor een groot deel bezet, maar u zit nog alleen. Ik zeg goedemorgen en loop naar de plek naast u. U zegt nogmaals goedemorgen. Ik beantwoord dat.

Voor u het startsein.

Daar op de bank in de wachtkamer neemt u mij mee in uw leven. Een leven van 86 jaren. Jaren vol herinneringen. Bewogen jaren. Mooie momenten, harde lessen. Werk, privé. Als kind en volwassene. U vertelt erover. Soms vergeet u dat u iets een paar minuten daarvoor al heeft verteld. Het hindert niet. Op het moment dat u zoekt naar een plaatsnaam, meldt u dat uw geheugen niet meer zo goed is. Dat had ik al een beetje in de gaten. 

Maar dat is het enige. U bent tenslotte pas nog goedgekeurd. 86 jaar en nog “up and running”. Tot uw grote verdriet heeft u de laatste jaren velen van uw vrienden verloren. Iedereen valt weg.

Dat raakt mij. Gezond oud worden is, lijkt een grote wens. Alleen hoe leuk is dat wanneer iedereen om je heen weg valt?

Ondanks het verdriet dat duidelijk aanwezig is, staat u nog in het leven. Fris en met humor. Zoals het verhaal waarbij u hulpeloos compleet nat bent geworden. U kan er hartelijk om lachen. Geen zelfmedelijden, wel realistisch. Dat blijkt ook als u zegt dat u uw rijbewijs niet meer gaat verlengen. U bent een gevaar op de weg.

Uw woorden, niet die van mij.

Dan gaat de deur opent en komt degene waarop u heeft zitten wachten naar buiten. U schudt mijn hand, bedankt mij, want tegenwoordig wordt er soms al niet eens gegroet en u wenst mij een goed leven. Ik bedank u, wens u hetzelfde. In gedachten bedank ik u meer uitgebreid voor onze conversatie, waarbij ik vertel dat ik met een warm hart heb geluisterd naar uw leven tot nu toe. Een bijzonder mooi en bewogen leven.

Het heeft mijn wachten enorm aangenaam gemaakt.

Morgen is het de dag van de ouderen. Hierbij doe ik een oproep aan een ieder door te vragen om elkaar te groeten. Geef ouderen het gevoel dat ze erbij horen. Dat ze nog leven. Het is zo eenvoudig en doet tegelijk zoveel.

De dag van de ouderen. Vergeet niet, ooit zijn wij “de ouderen”.