Zaterdag avond. De avond van je schoen zetten. De schoenen worden verzameld. Saar zet er voor de zekerheid twee en Eva pakt er één voor haarzelf en één voor Gijs. We zingen een aantal liedjes en gaan vol verwachting naar bed. En ik heb stress: Ik ben de baby vergeten!
Snel het huis door op zoek naar een nog niet in gebruik genomen cadeau. Vrij snel vind ik iets dat geschikt is en ik ben zo blij als een kind!
YES! Inpakken en klaar.
Zondag ochtend. Iedereen vol verwachting in één streep naar beneden. De meiden pakken eerst hun cadeautjes uit. Ze verdelen de pepernoten en eten ze op. Wanneer Gijs eindelijk wakker wordt, kunnen de meiden haast niet wachten om ook zijn cadeautje uit te pakken. Ze helpen hem maar al te graag.
Mijn vriend zit klaar met de camera. Fotocamera op scherp. Het papier wordt met beleid geopend, het cadeau wordt zichtbaar, er valt een stilte en Eva zegt:
‘Hé dat hebben Saar en oma ook voor Gijs gekocht!’
‘Even lachen naar de foto!’ KLIK!
Hahaha, nou, dan was het zo’n leuk cadeau dat Gijs het vast verdiende 😉
Hahaha ja, dat is een goede!