Het kinderfeest. Haar eerste kinderfeest, dat voelde als mijn eerste kinderfeest. Dat was het feitelijk ook. Mijn eerste kinderfeest als moeder. En wat was het spannend. Vooraf.

Achteraf jongens, is het zogezegd:

Appeltje, eitje & plakje cake! Waar heb ik mij druk om gemaakt?

Om dezelfde dingen als veel van jullie. Wat een feest van herkenning. Bloggen voelt voor mij soms als jezelf blootgeven, maar hoe fijn is het als je niet de enige bent die in zijn nakie staat. Heel fijn! Zo las ook de feest gevende moeder mijn blog, gaf een fijne reactie en een lief bericht over de app, waardoor ik mij minder een muts voelde. Bovendien bevestigde het mijn vermoeden en versterkte het mijn gevoel van vertrouwen:

Dit komt wel goed.

Gedurende het feest vraag ik mij meerdere malen af wat zij aan het doen is en of het allemaal goed gaat. De tijd verstrijkt trager dan normaal. Tot ik een app krijg. Het is een groepsapp waarop foto’s verschijnen van het feest. Waar ik de groepsapp in het algemeen af en toe vervloek met de vele gemiste berichten, verwelkom ik deze met liefde en bekijk de binnengekomen foto’s. Ik heb haar op de foto’s vlot gespot als enige meisje en zie dat ze geniet. Een zucht ontglipt, bijna onmerkbaar, mijn mond.

De rest van de tijd lijkt direct sneller te gaan en net als wij aan tafel gaan, staan ze voor de deur. Als de deur opent, kijkt een stralend koppie mij aan. Ze struikelt bijna over haar woorden, vergeet te bedanken en gedag te zeggen, omdat ze zo opgetogen is. Ze zit vol verhalen!

Dat blijkt wel als we aan tafel zitten en zij vertelt over het feest. Ondertussen pakt ze bakjes uit de kast om de gekregen snoepjes eerlijk te verdelen tussen ons allen. Ze hebben cadeautjes verstopt, ouderwetse Hollandse spelletjes gedaan, botten opgegraven, een tattoo laten zetten, een speurtocht gelopen en van de tafel gegeten.

Het was beestachtig leuk! Ze heeft genoten. Bedankt voor de goede organisatie, de enorm leuke activiteiten en het vertrouwen. Petje af voor jou!

In een eerder blog vroeg ik om tips en zeiden meerdere moeders:

Wat je ook doet, niet thuis!

En jij doet het “gewoon”.