Mijn mantra, die ik maar eens moet gaan herhalen in mijn hoofd, zodat ik er ook nog eens echt in ga geloven. Zucht, diepe zucht.

Herkenbaar!?

Ik stofzuig in de avond. Kinderen op bed, speelgoed aan de kant. Resultaat slecht zichtbaar, vanwege het feit dat het donker is. Hè jammer, morgen dan maar van genieten.

Volgende dag:
Kinderen ontwaken, speelgoed komt te voorschijn, bekers lekken, kruimels vallen door een combinatie van zwaartekracht en onbenulligheid. Ik haal voor de show de kruimeldief tevoorschijn. Maar fruit, lunch en tussendoortje zorgen ook voor de nodige bende.

Tel daarbij buiten spelende kinderen op en de graspollen, zandkorrels en voetafdrukken versieren je vloer. Jassen vinden hier nooit de kapstok, over speelgoed struikel je en ook ik ben het soms zat om als bezemwagen de boel op te vegen, schoon te maken en op te ruimen.

Dus dan neem ik plaats op de bank, pak een glas water en een tijdschrift, sluit denkbeeldig mijn ogen voor de bende, wens dat niemand nu onaangekondigd op bezoek komt en herhaal voor mijzelf:

Chaos is ook orde. Chaos is ook orde. Chaos is ook orde.