Een gezin zijn is bijzonder mooi, vol leuke dingen. En het mooie is, je kan er zelf aan toe voegen wat je wil. Zo ook tradities. Start ze. Zo houden wij regelmatig logeerpartijen. En afgelopen week is daar een nieuwe traditie aan toegevoegd.

Ongeveer een maand geleden vraagt Eva ineens of ze groep 3 opnieuw mag doen komend jaar. De vraag verbaast mij. Ik heb van de leerkracht geen signalen ontvangen en zelf heb ik ook niet de indruk dat het nodig zal zijn. Toch antwoord ik dat, als het nodig is, het natuurlijk kan. Ze is erdoor gerustgesteld en de vraag wordt in de weken daarna niet meer gesteld. Wel krijg ik signalen van haar zelf dat ze het moeilijk vindt en dingen niet zo goed, vlot kan, als een ander.

Het vergelijken met een ander en vervolgens je zelfbeeld daaraan aanpassen. Dat begint al zo jong. Zonde en wij zijn er bewust mee bezig om dit de kop in te drukken.

Dan breekt de dag aan van de rapporten. Ze is er niet mee bezig en dat is prima. Wij zijn benieuwd of ons beeld klopt of dat haar gevoel wordt bevestigd.

Bij het brengen in de ochtend krijg ik het rapport overhandigd door de juf. Ze raadt aan het thuis samen te bekijken. Nu bekijken Eva en ik samen de opdrachten van de inloop. Dan nemen we afscheid met een kus en knuffel, waarna Gijs en ik de klas uit lopen. Verderop in de gang bekijk ik met een andere moeder vluchtig de opzet van de rapporten van onze kinderen en meer uitgebreid de ik- tekening. Dat is een leuke toevoeging!

Gijs en ik gaan naar de bakker en de supermarkt, kopen een lekkere taart en gaan naar huis. Na de lunch zetten we alvast drinken en de gebaksbordjes op tafel, alvorens wij Eva en Saar weer gaan ophalen.

Eenmaal bij school is het bakfiets inladen en op naar huis. Al in de fiets verklapt Gijs ons geheimpje en vertelt over de taart. Thuis snel de jassen en schoenen uit en aan tafel. Daar ligt ook Eva haar rapport. Met zijn vieren lezen we het door. Eva vertelt extra dingen, we bekijken de tekening en het knutsel werkje en dan kunnen we concluderen dat de juf Eva goed heeft beschreven.

Wij zijn enorm trots op haar. Ze doet het goed! Maar of het nou goed is of niet, een nieuwe traditie is geboren:

Taart eten wanneer in je rapport staat, dat je enorm je best doet op school! Want dat telt.