In de bijna acht jaar dat ik moeder ben/ mag zijn, heb ik niet eerder gedacht:

‘Waren ze er maar (even) niet.’

Ik ben het type die het heerlijk vindt om moeder te zijn en het liefst zoveel mogelijk bij ze is. Tot vandaag. Vandaag heb ik het moment gehad waarop ik dacht: ‘Ga nu maar (even) weg.’ Niet eerder gehad. Mijn grens is overschreden en mijn energie, welke energie? op.

Twee van de drie zitten op hun kamer. Geen idee wat ze doen. Kan mij ook niet schelen. Er zijn geen gevaarlijke dingen binnen handbereik. Het zal mij niks verbazen als de één in slaap is gevallen en de ander heel senang zit te spelen. Ook goed.

Ik vind het helemaal prima, want het is stil. Even geen geschreeuw en gejengel aan mijn snotvolle hoofd. Even niet weer dingen sussen en begeleid uitpraten met de stem en adem die ik nauwelijks heb. Even niet. Gewoon nu even niet.

Waar ik mij anders schuldig zou voelen, ben ik nu te moe door het ziek zijn om daarover na te denken. Ik geniet niet eens zozeer van de stilte en de rust. Ik kom op adem. Voor zover dat kan. Het helpt ook niet dat iedereen thuis is, omdat zij ook verkouden zijn. Heel stil zit ik op het bankje in de tuin en kijk naar de derde die de dans ternauwernood ontsprongen is. Iets met op het juiste moment afwezig zijn van de plek.

Ik bedenk mij dat ik op dit moment toch iets mis met het hebben van kinderen. Namelijk het in bed ziek kunnen zijn. In plaats van als een wrak alsnog voor iedereen zijn/haar natje en droogje te regelen, entertainer, pedagoog en politieagent te zijn.

Binnen tien minuten wordt mijn gedachte onderbroken en wordt mij gevraagd of ze al van hun kamer af mogen. Ik piep van niet. Daarop volgt de welbekende: ‘Waarom niet?’ vraag.

Nog steeds moe antwoord ik:

‘Daarom.’

Omdat ik nu te ziek ben om serveerster, entertainer, pedagoog en politieagent te zijn. Maar dat zeg ik niet. Ook te moe voor.

En nu ga ik heel gauw kijken of er niet geslapen wordt, anders wordt het nog een lange avond.

… hij slaapt. Vanavond is hij voor zijn vader. Dan zal ik namelijk wél in bed liggen.