Al voordat ik moeder was kon ik mij irriteren aan kinderen die niks zelf deden. Simpele dingen als je eigen tas dragen, op school je beker niet vergeten, veters leren strikken, jas aan doen en ga zo maar door. ‘Kan ik nietttt!’ (op zo’n zeikerige toon) kan ik héél slecht hebben. Probeer het maar! Eerst je best doen en mocht het echt niet lukken, dan help ik graag.

Noem het streng, hard of ongevoelig voor mijn part. Alleen als je erover nadenkt, dan weet je dat het niet zo is. Ze leren er van. Een heleboel zelfs:

• Doorzetten
• Problemen oplossen
• Zelfstandig zijn
• Eigen verantwoordelijkheid dragen
• Succes ervaren

En als je alles voor hem doet, dan zal hij:

• Afhankelijk en hulpeloos zijn
• Eerder opgeven
• Weinig succes ervaringen opdoen
• Weinig gemotiveerd zijn

Een kind wil overigens graag dingen ‘zelluf’ doen. Hij is leergierig, wil ontdekken en doen. Stimuleer dat. En ja dat gaat soms fout. Zo aten wij laatst kibbeling met een beetje zand. Het zelf dragen, werd over de grond slepen (omdat ik even niet oplette). Maar hoe trots zei ze bij thuiskomst: ‘Papa, ik zelluf vis dragen!’ Zand schuurt de maag, zullen we maar zeggen.

Bij gevaarlijke dingen trek ik de grens, maar alle overige dingen:  Doe het lekker zelf meid! Als ik af en toe maar mag helpen. Want dat doe ik met liefde!