Ken je dat? Dat je, op het moment dat de kinderen in bed liggen, denkt: ‘Zo, nu ga ik dit, dat en zus en zo allemaal even doen. Heb ik daar ook eens tijd voor, heerlijk!’ Ik maak dan soms een lijst, zodat ik niks vergeet en ben dan helemaal in mijn nopjes zodra ze ’s middags in bed liggen.

Goed! Snel de tafel afruimen en de fles wassen, dan kan ik aan mijn lijst beginnen. Eerst maar de moet dingen: was, stofzuigen, dweilen (dit kan ik inmiddels in rap tempo), email checken, blog schrijven, foto’s bestellen en daarna de leuke dingen. Eindelijk met een tijdschrift op de bank of Overspel terugkijken, lekker even ‘niks’. Verstand op nul.

Hoe het kan, ik weet het niet, maar ik verdenk de meiden van een extra voelspriet. Want aan de leuke dingen op de lijst kom ik zelden toe. Sterker nog, halverwege mijn moet-lijst, hoor ik nummer één al door de babyfoon. ‘Nee, nu even niet!’ Ik wacht nog even voordat ik naar boven ga, want ze vallen nog wel eens voor een tweede keer in slaap. Maar alsnog worden ze te vroeg wakker. Steevast! Terwijl ik halverwege het dweilen ben of met de volle wasmand van zolder naar beneden loop, moet er altijd wel één uit bed en meestal alle twee. Eva is klaar met slapen. Zeker weten, die heeft amper haar ogen dicht gehad. En Saar? Saar heeft vast gepoept.

Dus daar zit ik dan. Met twee kinderen op de bank, tussen de was en de meubels die aan de kant staan. Te kijken naar de vloer die nog nat is van het dweilen.

Gelukkig lopen het tijdschrift en uitzending gemist niet weg. Morgen nog een poging wagen en dan maar eens beginnen met de leuke dingen op de lijst!

Ps: Nog even meiden. Waarom bij oma altijd wel 3! uur slapen in de middag!??