Ik maak mij als moeder aan een hoop schuldig. Niets strafbaars! Maar wel aan een heleboel, in mijn ogen, onschuldige dingen. Dit kan een beetje schokkend zijn, maar hier komen ze.

#1 Mijn kinderen kijken wel eens tv als ik kook.
En ook wel eens als ik niet kook.

#2 Ze hebben vrij snel, na de geboorte, ook flesvoeding gekregen.
Daar zie je niks meer van.

#3 Wij hebben geen traphekjes.
Ja, dat gaat tot nu toe goed!

#4 Ook geen beveiliging op de deuren van de keukenkastjes.
Zeer gevaarlijk volgens het boekje van het consultatie bureau. Net als geen traphekjes hebben overigens.

#5 En hoewel ik de groenten/het fruit zelf bereid, is het niet biologisch.
Ik was het wel een keer vaker.

#6 Wanneer wij een feestje geven, dan bestel ik grote taarten vol suikers en kleurstoffen. En daar mag Eva ook een stukje van.
Kom op, het is tenslotte feest.

#7 Wij hebben ‘giftige’ planten in de tuin staan.
Daar mag ze dan weer geen ‘stukje’ van. Flauw hè!

#8 Bij ons is het overdag een rommel. Want ik heb geen zin om het tussentijds met haar op te ruimen. Dat doen wij ’s avonds.
Mocht je onaangekondigd aankomen, is het dus hink-stap-sprong. Anders ruim ik snel nog even op.

#9 Wij hebben ook onverantwoord plastic speelgoed met geluid.
Gelukkig zijn de batterijen ook wel eens ‘leeg’ of ‘kwijt’. Geen idee waar ze dan ineens zijn gebleven.

#10 Eva duimt en ik vind dat überschattig.
Dus laat ik het, tegen beter weten in, toe.

Dat gezegd hebbende, ondertussen leren mijn kids van dat onverantwoorde speelgoed met geluid, vinden ze het heerlijk om af en toe voor de buis te hangen of ongezond te eten en de beugel is jaren geleden al uitgevonden. Ik maak me dus ‘schuldig’ aan een heleboel dingen. Maar of het ook schadelijk is? Dat denk ik niet!

Waar maak jij je ‘schuldig’ aan?