Men neme een tas. Bij voorkeur een tas die veel gebruik wordt, zodat ook deze gemist wordt. En het is dus eigenlijk heel simpel. Je verzamelt alle rondslingerende spullen die langer dan vier* dagen niet op de juiste plek liggen en stopt ze in deze tas. Pas op, het aantal spullen kan in rap tempo oplopen, weet ik uit ervaring.

*Ik heb het na een week gedaan. Voor die week is het sowieso niet opgeruimd en dan blijf ik bezig.

Ik vind het een goed plan van mijzelf. Ben er stiekem best een beetje trots op en het zal mij benieuwen of dit een eureka moment wordt. Zo van: Had ik dit maar veel eerder gedaan!

Ik heb namelijk al van alles geprobeerd met mijn anti-opruim-goeroe. Lief vragen of hij het op wil ruimen. Vragen wanneer hij het op gaat ruimen, geen druk. Hem erop wijzen. Hem aanspreken op zijn voorbeeldfunctie naar de kinderen. Wanhopig worden, boos worden. Het helpt allemaal niet. Alles vóór hem doen, is tot nu toe het enige dat structureel helpt.

En dat, dat ben ik zo eens in de zoveel tijd spuugzat. Dus bedenk ik het idee van de tas. Hij zal ongetwijfeld spullen gaan missen en er binnen een paar dagen na vermissing naar gaan vragen. Ik verheug mij op dat moment.

Halverwege de week vraagt hij mij in de ochtend of ik weet waar zijn oplader is. Eerst doe ik alsof ik van niks weet: Nee, niet gezien. Vervelend dat je het kwijt bent! Weet je waar je het gelaten hebt? Retorische vraag, hij weet dat namelijk zelden.
Uiteindelijk verlos ik hem vrij snel, door te vertellen waar de oplader ligt. Tussen zijn boeken, vuile sokken, muts, sjaal, post en veel meer in dé tas. De tas die nokkie vol zit.

Hij kan er wel om lachen. Dat valt mij mee. Maar dan. Hij loopt naar de tas. Bukt zich. Zoekt tussen alle spullen. Vist de oplader eruit en loopt ermee weg. De tas? De tas blijft daar nog minstens twee weken liggen. Af en toe haalt hij er iets uit wat hij nodig heeft, maar nood om de inhoud op te ruimen voelt hij niet. Dus nu zijn er niet alleen de rondslingerende spullen. Nee, nu staat er een XL boodschappentas extra te shinen in mijn huis, op de deurmat, waaruit meneer gedeeltelijk leeft.

Missie mislukt, ik ontsla de tas uit zijn functie, ruim de inhoud op en ben terug bij af.
Tips zijn welkom.