Van wespentaille naar hommel-tje rond
Ik kom onder de douche vandaan en loop naar de slaapkamer. Onderweg vang ik mijn eigen spiegelbeeld op. Het gaat ongemerkt en toch loop ik nog even terug. Ik blijf … Lees meer →
Ik kom onder de douche vandaan en loop naar de slaapkamer. Onderweg vang ik mijn eigen spiegelbeeld op. Het gaat ongemerkt en toch loop ik nog even terug. Ik blijf … Lees meer →
Ik kijk er nu al met plezier naar uit, ahum. Dat moment dat ze naar school gaat. Buiten het feit dat ik haar nog erg klein vind en kwetsbaar bovendien, … Lees meer →
Mama’s mogen niet ziek zijn Niet voor even Niet voor altijd Je hebt kinderen Om voor te zorgen Om voor te zijn Je wilt ze zien opgroeien Vandaag Morgen In … Lees meer →
Ik scroll wat door de Facebook tijdlijn als ik op een filmpje stuit. Een bekende van mij heeft erop gereageerd, waardoor ik het ook te zien krijg. Zo worden ongemerkt … Lees meer →
Hoe anders is het nu dan toen. Toen 1,5 jaar oud, jong en niet wetend wat er zou komen. Je speelde met de pop, zei af en toe “baby” en … Lees meer →
De tranen glijden geluidloos over mijn gezicht. Ik hoop dat het ongezien gebeurt. Ik huil en de tranen blijven komen. Het is geen kwestie van leven of dood. Eigenlijk is … Lees meer →
Zij: ‘Het was per ongeluk mama.’ Ik: ‘Nee lieverd, dit noemen we expres! Zij: ‘O.’ Ze is ziek al een paar dagen. Vanochtend besluit ik toch iets met haar haren … Lees meer →
Daar zitten we. Aan de lunch. Als ze voor de tweede keer die dag klaagt. Of nou ja klaagt, ze deelt iets mee. Dat wat ze meedeelt zorgt ervoor dat … Lees meer →