Inmiddels een klein half jaar geleden: 

Ik stap op mijn sokken, met mijn laarzen in mijn hand, het huis binnen. Mijn vriend komt de hal ingelopen en kijkt naar mijn laarzen in mijn hand en dan maar mijn voeten.

‘En… waarom heb je de laarzen niet aan je voeten? Het is koud buiten.’

Hij vraagt het alsof hij de laatste trend onder de vrouwen heeft gemist.

‘Omdat ze niet passen.’

Hij snapt er steeds minder van.

‘Iemand heeft per ongeluk mijn laarzen meegenomen in plaats van haar eigen mt 36.’

‘ Jij hebt mt 40! Ze zijn dus gestolen.’

Hè!? Ik ben daar niet vanuit gegaan, maar hij is zo stellig. Hij brengt mij aan het twijfelen. De rest van de avond bedenk ik alle mogelijke scenario’s en check zelfs marktplaats. Op aanraden van. Maar ik geloof er niks van. Ook gaat er een mail uit naar de rest van de groep. En vlak voordat ik ga slapen krijg ik een app van een onbekende:

Hoi Ellen,

Ik heb jouw UGGS!

Nu:

Mijn vriend weet wie ik bedoel als ik “die van de UGGS” zeg, maar voor mij heeft ze een naam gekregen. Het is een lieve gezelligerd en hopelijk lachen we er later nog steeds samen om!