Regelmatig mopperen we op de zelfverzekerde moeders, die het hoogste woord voeren over wat het beste is voor, niet alleen hun kind, maar überhaupt voor elk kind. En die vol verbazing en afschuw naar je kijken als jij vertelt dat je het anders doet. Waardoor jij na afloop nog lamgeslagen jezelf zit af te vragen of je echt zo’n ontaarde moeder bent.

Het klopt, ze zijn er en ja met hun duidelijke mening lijkt het er sterk op dat ze enorm zelfverzekerd zijn. Maar zijn ze dat wel? Ik durf die vraag hardop te stellen. Sterker nog ik ga hier beweren dat zij helemaal niet zo zelfverzekerd zijn. Ze zijn juist onzeker en misschien ook een tikkeltje jaloers.

Onzeker ja, want als je echt zo zelfverzekerd bent over het moederschap, waarom moet je dan zo nadrukkelijk, en soms ronduit beledigend, jouw mening aan een ander opdringen. Totaal zinloos. Jij voelt je er, denk ik, niet beter door, en de ander vraagt zich de rest van de week dus af of ze echt zo fout bezig is.

Het tikkeltje jaloezie zit hem, denk ik, in het feit dat de zogenaamd zelfverzekerde moeder misschien wel heel graag eens ook het tegenovergestelde zou willen doen, maar dit niet durft.

Maar dan nu niet die zelfverzekerde moeder die het predikt, maar de moeder die het aanhoort. De moeder die zich loopt af te vragen of ze haar kind schade heeft berokkend.

Houd toch eens op!

Jij moppert dan wel op de prediker, spreekt er schande van en je zal ongetwijfeld na afloop tegen anderen zeggen: ‘Nee, hoe zij het doet, nee dat is goed. Daar krijg je pas verknipte kinderen van!’

Maar kijk eens naar jezelf. Waarom trek je het je zo aan? Je bent toch goed bezig! Alsof wat zij zegt het enige juiste is. Kom je weet wel beter!

Dingen als wel of geen pijnbestrijding tijdens de bevalling, wel of geen borstvoeding, wel of niet in eigen bed slapen, wel of niet (juist) dragen, wel of geen potjes eten, wel of niet werken, wel of geen kdv/gastouder … en ga zo maar door.

Het zal altijd voor discussie zorgen en dat hoeft helemaal niet erg te zijn, als we als moeders onder elkaar gewoon één klein dingetje afspreken:

Zullen we geen van beide meer onzeker zijn!?