Het is de week van het geld en ik ga het ergens over hebben waar wij niet voor betalen, wat niet is uit te drukken in geld, enkel om de simpele reden dat zij goud waard is. Zelf zou ze het weg wuiven. Maar hier is niet tegenaan te wuiven. We kunnen niet voorbij gaan aan wat zij voor ons betekent!

Daarom in de week van het geld, een ode aan OMA. Een bescheiden vrouw.

Ze is er wanneer het nodig is. Altijd. Zonder dat je erom hoeft te vragen. Ze is er, zonder er iets voor terug te willen of verwachten. Zonder eisen te stellen. Onvoorwaardelijk. Liefdevol. Altijd met een positieve noot. Bereid om haar handen uit de mouwen te steken. Ook ondanks het feit dat het zeker niet altijd even gemakkelijk gaat. Maar doorgaan zal ze. Omdat ze het wil, omdat ze het graag doet, omdat ze het nooit zou willen missen!

Elke week rijdt ze naar de andere kant van het land om op haar twee jongste kleinkinderen, onze kinderen, te passen. Ze stapt in de avond binnen, sluit zich aan bij de chaos na een werkdag. Ze brengt plezier en verlichting. We kijken allemaal uit naar haar komst. De meiden “vechten” wekelijks om wie door oma mag worden ingestopt. Oma leest natuurlijk voor en oma geeft de laatste kus. Enkel omdat de meiden het graag willen. Opdringen doet ze zichzelf nooit. Daar is ze te voorzichtig voor. Bovendien is het totaal onnodig, want de meiden lopen weg met haar.

Als ik dan de volgende dag uit mijn werk kom, spiek ik soms even naar binnen. Om een glimp op te vangen van de drie. Zoals ook vandaag. Ik kom aan op de fiets en kan ze, door de spijlen heen, in de tuin zien zitten. Oma op de bank en de meiden op de poef ervoor. Ze zingen: “papegaaitje leef je nog” en klappen daarbij met de handen in een ritme tegen elkaar. Tussen het zingen door lachen ze. Ik wacht bewust nog even met het openen van het tuinhek, om het moment in mij op te kunnen nemen. Om er langer van te kunnen genieten.

Dit is niet vanzelfsprekend, dit is bijzonder! Meer dan.

Lieve oma,

Jij zal het zelf niet zo zien, maar jij bent uniek.
Jij bent ons dierbaar, om alles wie je bent en wat je doet.
Jij vindt het gewoon, wij bijzonder.
Jij leert ons wat onvoorwaardelijke liefde is.
En daar kunnen wij jou niet genoeg voor bedanken.

Lieve oma,

Jij bent goud waard, als je dat maar nooit vergeet!