Weer kom ik je tegen. Je loopt wat gehaast. Niemand om je heen. Geen ouder, geen broer of zus. Ach je bent ook groot genoeg om zelf naar school te gaan. Maar, er zijn ook geen medeleerlingen in je buurt. De weg naar school is rustig.
Niemand om je heen.
Het is niet de eerste keer dat ik je zie. Ik heb je al meerdere keren een goedemorgen gewenst. De reden? Ik groet graag anderen, voor het contact, om de ander een blij gevoel te geven. Ik hoop dat het lukt, zeker bij jou.
Met niemand om je heen.
De school is altijd al begonnen, als ik jou zie. Je klas- en schoolgenoten zijn al binnen. Jassen hangen aan de kapstok, tassen eronder, maar jij loopt hier, buiten, alleen. Met je jas nog aan en tas nog om. Ik hoop zo dat de leerkracht je zal begroeten met een:
Fijn dat je er weer bent, ga maar lekker zitten! Dat de leerkracht weet dat de verantwoordelijkheid voor het op tijd zijn niet bij een basisschoolkind gelegd mag worden. Dat de leerkracht je niet begroet met een: Je bent weer te laat, ga gauw zitten. Of erger, dat de leerkracht boos wordt, je negeert of enkel zucht en kijkt. Ik hoop altijd maar dat er met de ouder(s) gesproken wordt. En gelukkig weet ik dat de meeste leerkrachten dat ook doen.
Ik wens jou ook vanochtend weer een goedemorgen. Jij draait je om en groet mij terug. In je handen een kartonnen doos, die half open is. De flap slaat steeds open. Je herpakt hem tijdens het lopen. We moeten allebei naar binnen, dus we lopen een klein stukje met elkaar op. Dan sta je voor de deur ineens stil en kijkt mij aan:
‘Ik ben mijn mondkapje vergeten.’ Je aarzelt. Ik houd de deur al voor je open. Ik schenk je mijn glimlach en zeg dat je natuurlijk wel naar binnen mag, de leerkracht heeft vast een mondkapje over voor jou. Je lijkt opgelucht en stapt naar binnen.
Ik wens je nog veel plezier met de surprise ochtend en hoop heel hard dat jij verrast wordt en zal genieten.
Tegelijkertijd weet ik ook hoe groot de teleurstelling kan zijn bij de leerling die jouw kale, halfopen kartonnen doos krijgt. Ik hoop maar dat die leerling net zoveel besef en begrip heeft als de leerkracht met het te laat komen. Maar veel harder hoop ik dat je de volgende keer geholpen wordt, zodat je op tijd zal komen en ook iemand blij kan maken met een leuke surprise. Iedereen blij! Dat is wat ik jou wens.
Iemand om je heen, die je helpen zal.
Ja,je wenst voor elk kind een warm thuis en helpende hand.Xxx
Au! Wat zal zij blij zijn dat ze nu gezien wordt!
Maar wat doet het zeer .