Ik overhoor een gesprek tussen een collega moeder en haar zoontje. Hun gesprek maakt mij aan het lachen en tegelijk voel ik met haar mee. Kinderen, wij hebben ook een handleiding en voor veel moeders komen bepaalde dingen overeen, luister en huiver 😉

Lief kind, als wij:

– “pardon” zeggen, proberen wij aan te geven lichtelijk gechoqueerd te zijn dat zoiets uit jullie schattige mondjes komt. Dan willen we het dus niet nóg eens horen! En al helemaal niet in groot gezelschap!

– nee zeggen is het nee, zal het nee blijven en wordt het geen ja. Ook niet als je blijft doordrammen.

– je roepen willen we graag dat je reageert en nee, als we dan “koekje” zeggen, betekent dat niet dat je een koekje krijgt. Dat betekent enkel dat wij ein-de-lijk je aandacht hebben.

– gezond koken, doen we dat vol overgave en met liefde. De bedoeling is dat je het OP EET! Zou fijn zijn voor een keer.

– net wakker zijn, willen we graag rustig wakker worden met jou. Zonder dat jij bovenop ons hoofd gaat zitten en je vinger in onze oren of ogen priemt.

– nog géén 5 minuten geleden ons ontbijt op hebben, dan hoef je niet om een koekje te vragen. Verspilde energie. Echt.

– vragen of je wil stoppen, doe dat dan een keer. Tenzij je wil zien hoe wij eruit zien als we boos zijn. In dat geval moet je voorál dóórgaan.

En lief kind, als wij jou in de avond naar bed brengen, de dekens instoppen, een kus op je voorhoofd geven en zeggen dat we van jou houden, dan zijn wij alles waar we boos om zijn geweest allang weer vergeten!