Tijdens het koken, luister ik naar een lied en biggelen de tranen spontaan over mijn wangen. Stom, k** beangstigend iets. Dit onzichtbare virus dat ons laat weten hoe nietig de mens is. Die afstand vraagt van ons.

Ik mis het, ik mis jullie en ik huil nog even door.

Dan geef ik mijzelf een schop onder mijn kont, want ik ben een bofkont. Wij zijn bofkonten. 

Het gaat goed met ons. Wij zijn gezond. De mensen, die wij lief hebben en graag zien, zijn gezond. De nare gevolgen zijn voor ons persoonlijk, gelukkig nog ver(der) weg.

Er schiet regelmatig door mijn hoofd, hoe wij boffen ondanks deze bizarre en soms beangstigende situatie. Er is zoveel dat wij wel kunnen en wel om ons heen hebben. Ja, er zijn beperkingen. Bepaalde dingen worden van ons gevraagd: flexibel zijn, ons aanpassen, afstand nemen van elkaar en een aantal (luxe) zaken. Zaken die nu, overigens, na vier weken vaak al op een alternatieve manier mogelijk zijn.

Wij zijn bofkonten.

Denk aan vluchtelingen die haard en huis hebben (moeten) verlaten. Op barre, en oneindige tocht naar beter. Om vervolgens te worden vastgezet in tentkampen waar aan alles tekort is en het merendeel van de bevolking jou liever ziet gaan, dan komen. Bij deze mensen komt het virus ook. Daar is geen deur om af te sluiten, geen ruimte voor social distance. Flatten de curve wordt daar een schrikbarende piek.

Nee, wij zijn bofkonten.

Gezond, met huis en haard, met elkaar. Ik zwaai wel, praat op afstand en omarm videobellen. Het enige wat ik mis, is echt contact. Zonder terughoudendheid, zonder afstand, zonder angst voor de onzichtbare vijand. Echt contact met de mensen die ik lief en “leuk” heb. Binnen een straal van 1,5 meter, hand in hand, een spontane knuffel, high five, arm om je heen en even een kus om te laten weten:

Ik vind jou extra lief.

Nu doe ik dat per app, telefoon, berichten, knutsels, kaarten en bloemen. Dat kan allemaal. Flexibel zijn, ons aanpassen en zoveel mogelijk thuis blijven. Het is belangrijk, want het virus verspreidt zich makkelijk, snel, ongezien en soms onopgemerkt.

Dus geniet van dit Paas weekend in gezelschap op afstand, met de luxe om ons heen en houd je aan de maatregelen. Want:

Wij zijn bofkonten, zolang wij gezond zijn.

Fijne Pasen, met corona op afstand, lieve jij ❤