Naakt. Ik vind mijzelf naakt niet mooi. Nooit gevonden overigens. Maar met terugwerkende kracht vind ik mijn lichaam naakt van 20 tot 30 jaar wel mooi. Ik mocht er wezen.

Waarom stond ik daar toen niet bij stil?

Strak, gespierd, lang, kleine, maar gevulde borsten. Het lijkt een eeuwigheid geleden. Het is hetzelfde lichaam, alleen dan…

“uitgewoond”.

Het is bewoond geweest, uitgerekt en leeggezogen. Letterlijk. En dat heeft zijn sporen nagelaten. Littekens van de eerste zwangerschap, straie van de tweede, derde en vierde. De rek is eruit. En uit mijn toch al klein geschapen borsten lijkt behalve de melk, ook het aanwezige vet weg gezogen. De zwaartekracht en leeftijd gaan meewerken en ook de korte(re) nachten en altijd maar doorgaan tekent zich af. Wallen nemen steeds meer ruimte in op mijn gezicht.

Het is niet meer wat het was. Sexy Lexie is verleden tijd. Dat maakt mij soms onzeker. Er loopt zoveel moois rond. Een strakker exemplaar is zo gevonden. Waarom zou mijn lief bij mij blijven? Toch laat ik die gedachte voor wat het is. Ik heb daar namelijk geen invloed op.

Loslaten, liefhebben en het goede voorbeeld geven.

Loslaten van de gedachte, liefhebben van mijzelf en mijn partner en het goede voorbeeld geven aan onze kinderen.

Ik ben hun rolmodel!