Is het een roze, blauwe of neutrale wolk? Sinds al heel wat jaren bestaat de mogelijkheid om al tijdens de zwangerschap het geslacht van de baby te weten. Een keuze die aanstaande ouders maken. Allemaal met zo hun eigen redenen om het niet of juist wel te willen weten.
Het is een verrassing. Sowieso. Of je het nu halverwege de zwangerschap liggend op het onderzoeksbed te weten komt of na de bevalling wanneer de baby op je buik ligt. Alleen bij de laatste optie zit je twee keer zo lang in ‘leuke spanning’. Wat zou het zijn?

Fijn dat iedereen het zelf mag bepalen. Lekker doen dus ook. Leven en laten leven. Maar zullen we één ding afspreken? Als je het niet wil weten, geef dan niet als reden: ‘Nee wij willen het niet weten. Wij vinden een gezonde baby véél belangrijker’. Dat vind ik namelijk wel zo’n ontzettend stomme opmerking.

1. Iedereen vindt de gezondheid van de baby belangrijker dan het geslacht!
   Zelfs de echoscopiste. Ja echt! Ook zij bekijkt eerst de gezondheid en indien gewenst, pas daarna het geslacht.
2. Het geslacht niet willen weten, betekent helaas niet automatisch dat je baby gezond is.
3. En als je ermee bedoelt te zeggen dat jij het belachelijk vindt dat sommige mensen een voorkeur hebben voor het geslacht, prima. Maar zeg dat dan gewoon.
   Misschien wel goed om te beseffen dat echt niet alle mensen die het geslacht halverwege de zwangerschap willen weten, een voorkeur hebben. Zij zijn misschien alleen maar praktisch ingesteld. Lekker makkelijk met meubels en kleertjes.

Hoewel het een taboe lijkt te zijn om een voorkeur te hebben, zijn er heel veel mensen met een voorkeur. En dat is helemaal geen schande. Zolang je een baby van het andere geslacht maar met net zoveel liefde verwelkomt en lief hebt.